Arı Zararlıları Şunlardır:
1- Akariyoz: Hasta kolonilerde geniş ölçüde uçamama ve kovan girişinde toplanmalar görülür. Solunum güçlüğü nedeniyle ölümler başlar ve koloninin bal verimi azalır.
2- Petek Güvesi: Sadece larva döneminde zararlı olan petek güvesi, bu dönemde petekler içerisine girerek mum, bal ve polen ile beslenir. Tahribatı yalnızca petekler üzerinde görüldüğünden mum kurdu olarak da adlandırılır. Havalandırmanın yetersiz olduğu koşullarda özellikle siyah petekler üzerinde hızla çoğalır. Petek güvesine karşı alınması gereken önlemlerden en önemlisi kolonileri güçlü tutmaktır. İlaçla savaşım arısız ekipmanda yapılmalıdır.
3- Arı Biti: Kahverengi bir böcektir. Ergin döneminde arının göğüs ve ağız bölümünde bulunarak, ağızdan yiyecek çalarak beslenir. Larva dönemi ise petekler üzerinde bulunan sırlar içerisinde geçer. Arı biti ile mücadelede koloniye tütün dumanı verilerek kısmen başarı sağlanabilmektedir.
4- Varroa: Kolonilerin sönmesine neden olan tehlikeli paraziter bir hastalıktır. Arının kanını emerek beslenir. Bu nedenle arıya her dönemde zarar verir. Varroa mücadelesi için kullanılan ilaçlar hiçbir zaman bal üretim dönemlerinde kullanılmamalıdır. Mücadele dönemi erken ilkbaharda kolonilerde kapalı yavrunun olmadığı veya en az olduğu, sonbaharda ise kapalı yavrunun sona erdiği son bal hasadından sonraki dönem en etkili mücadele dönemidir. Varroa mücadelesinde en önemli kural; mücadelenin uygun zamanda uygun ilaçla ve uygun dozda yapılmasıdır.
5- Eşek Arıları: Yavru yetiştirme dönemlerinde bal arılarını arazide besin toplarken veya kovan uçuş tahtası üzerinde yakalayarak yuvalarına götürürler. Kesin bir mücadele yöntemi olmamakla birlikte yuvaların tahrip edilmesi, içine et, balık, ciğer konan tuzaklarla sayılarının azaltılması, kovan giriş deliğinin daraltılması, böcek öldürücü ilaç ve zehirli yem ile yuvalarındaki yavrularının öldürülmesi faydalı olabilecek uygulamalardır. En iyi yöntem eşek arılarının çok arttığı dönemlerde kolonileri bu bölgeden taşımaktır.
