Arıların konmuş olduğu bir çiceğe bir başka arılarda konmaktadır. İşte bu şekilde arıların çiçekler vasıtasıyla diğer arıların bırakmış olduğu varroalar ile bulaşmaktadır. Aynı zamanda yağmacılık faaliyetleri zamanında yine arıların birbiri ile alış verişi sonucunda bulaşmaktadır. Arı kovanları arasından çerçeve ve petek takviyesi yaparken bulaşabilir. Tarlacı arıların yoğun bal akımı zamanında kovan gelirken başka kovanlara girmesi durumda bulaşabilir. Başka yerden almış olduğunuz arı oğulları veya arılığınıza sizin arılardan olmayan başka arı oğulları da bu şekilde varroa hastalığını getirebilir. Özellikle gezginci arıcılık yapan kişiler gitmiş oldukları yerlerdeki arılardan bu hastalığı kapabileceği bilinmektedir.
Bu şekilde yaşamını sürdüren varroalar kışı aylarından arıların üzerinde yaşayarak ve kış salkımında bulunan arıları büyük bir rahatsızlık vermektedirler. Bu şekilde arıların bir kış boyu sırtındaki bir haşera ile yaşaması çok kötü bir şeydir. Ergin duruma gelen dişi varroalar 1,1-1,2 mm. uzunluğunda ve 1,5 – 1,7 mm genişliğinde koyu kızıl renkte olup göz ile gözülebilecek düzeye gelmektedirler. Erkek varroalar ise dişilerden daha küçük olup 0,8 – 1,0 mm boyutlarında soluk kahverengi sarı renk tonundadırlar.
Dişi varroaların ağız yapıları delici ve emici yapıdadır. Bu durum bizim arılarımıza zarar vermelerinin en büyük sebebidir. Erkek varroaların ağız yapısı ise spermlerini dişiye aktarabilecek yapıdadır. Beslenemezler. O yüzden çiftleşme sonrası kısa sürede yavru gözü içerisinde ölürler. Erkek varroaların ölülerini ise polenlikli kovanlarda polen kutularında dikkatlice incelediğimizde görebiliriz. Beyaza yakın açık renkli varroalar, erkek varroalardır.Solunum sistemleri arılar gibi trakelerden oluşur. Bu durum hem uçan arının üzerinde hem de yavru gözünde solunum yapabilmesini sağlar. Ergin dişi varroalar, arı ya da kurtçuklardan uzakta 2-3 günden fazla yaşayamaz. Ancak kolay kolay arının üzerinden de düşmezler. Arıların üzerinden ayrılsalar bile tekrar tırmanmaları çok kolay gerçekleşmektedir.
Ergin dişi varroalar arının üzerinde (Genelde gövde altında) , arının kanını (hemolenfini) emerek yaşamını sürdürür. Bulaşıklık üst düzeye ulaşmadan arının üzerinde görmek zordur. Varroanın üreme süreci arının doğumu ile başlar. Çünkü dişi varroalar gözden döllenmiş halde çıkarlar. Ergin dişi varroa, arıların üzerinde üreme öncesi yaklaşık 3 gün beslenir. Bu süre kuluçka olmadığı durumlarda 150 güne kadar çıkabilir. Ergin dişi varroa, ana arıların üzerinde bile yaşamını sürdürebilir. Virüslerin yayılması konusunda tehlikeli bir durumdur. Göze giren dişi varroa kurtçuğun besini altına yerleşir ve orada beslenir. Arıcı olarak göze giren varroayı kontrollerde göremeyiz. Kontrol işlemleri yaparken bu tür durumları gözden kaçırmamak için dikkatli ve itinalı olmak zorundayız.
